Nav-Jeevan

Nieuwsbrief november 2012

Diwali is een van de belangrijkste feesten in India. Diwali, ook bekend als Lichtjesfeest, wordt symbolisch bedoeld als "de overwinning van het goede over het kwade, overwinning van het licht over de duisternis, overwinning van de gelukzaligheid over de onwetendheid". Het is een feest voor iedereen, voor jong en oud, man en vrouw, arm en rijk.

Zoals u weet komen veel van onze kinderen uit de grote sloppenwijk Raj Nagar. Op 30 april, kort nadat de zomervakantie begon en veel van onze kinderen thuis waren werd Raj Nagar door de plaatselijke autoriteiten platgewalst omdat zij daar illegaal 'huisjes' hadden gebouwd. Er was totale chaos en mensen probeerden hun schamele bezittingen te redden. De kinderen en hun families vluchtten naar andere plaatsen in Nagpur of keerden terug naar de dorpjes waar ze vandaan kwamen. Gelukkig kwamen veel kinderen terug naar het hostel. Helaas hebben we een aantal van hen niet meer terug gevonden. Op dit moment zijn er 219 kinderen op school, waarvan 110 in het hostel.

De meeste doelen die we voor 2012 gesteld hadden zijn inmiddels gerealiseerd. Met behulp van uw donaties hebben we naast de kosten voor voeding, medicijnen, scholing en dergelijke ook de bouw van 4 nieuwe klaslokalen kunnen realiseren. Door een subsidie van de gemeente Den Bosch hebben we de lokalen kunnen inrichten en 10 extra computers kunnen kopen. We hebben nu een computerlokaal met 19 computers waarmee de kinderen erg blij zijn. Voor veel van hen is computerles het favoriete vak. Het laatste doel voor 2012, de bouw van 2 slaapzalen wordt binnenkort ook afgerond.

De prijzen zijn enorm gestegen waardoor we de giften van onze vaste donateurs nodig hebben voor eten, medicijnen, leermiddelen, salarissen etc. Met de derde verdieping, waar nog 4 klaslokalen moeten komen, is wel begonnen maar er staan alleen nog pilaren. Omdat het pleisterwerk nog niet gedaan is wordt het tijdens de moesson erg vochtig en regent het letterlijk binnen. De binnenkanten van de buitenmuren vertonen grote vochtvlekken. Het niet waterdicht maken van het gebouw brengt dus ernstige schade aan en is ook slecht voor de gezondheid van de kinderen. Door een flinke donatie van het bedrijf Alexander Calder Arbeidsintegratie en haar eigenaar kan gestart worden met de bouw van de buitenmuren en ramen van deze verdieping. Hierna kan het gebouw gepleisterd worden.

Op de twee grote meisjesslaapzalen moeten t.z.t. ook nog twee grote jongensslaapzalen komen (dan is het gebouw helemaal af) maar net als het binnenwerk van de derde verdieping laten we dit rusten tot er weer geld is.

Muskan

door Iris Wilkinson
voorzitter Nav-Jeevan Sanstha Nagpur

"Muskan" betekent glimlach. De elfjarige Muskan heeft altijd een glimlach op haar gezicht. Ze heeft nog nooit een woord met me gesproken. Ze kijkt naar je en glimlacht. Al haar gevoelens worden overgebracht door een blij gezicht. Als ze me ziet op school stopt ze even met haar spel, kijkt naar me op zoek naar goedkeuring, bevestiging dat ze geliefd is. Dan geeft ze me een verlegen glimlach, haar ogen stralen van blijdschap.

Muskan

Muskan's oma, zittend aan de kant van de weg nadat Raj-Nagar platgewalst is.

Ik ben blij dat de chauffeur van de schoolbus Muskan bij ons bracht en vroeg haar toe te laten op onze school en hostel. Hij vertelde dat de gezinssituatie niet goed was voor een klein meisje. De jonge moeder van Muskan, een weduwe, ziet er ondanks de armoede en de ontberingen goed uit. Ze runt een theekraampje langs de weg. Het voetpad dient eigenlijk vrij te zijn, niet rommelig met winkeltjes, dit is tegen de wet. Helaas worden veel illegale zaken oogluikend toegestaan zonder dat ingegrepen wordt. Muskan's moeder is er mee weg gekomen. Het zal meer dan een paar kopjes thee gekost hebben om de politie een oogje dicht te laten doen naar de eigenaar van dit jute-zak overdekte theekraampje. Telkens als ik langs die weg kom zie ik jonge mannen aan een kopje thee zitten en lonken naar Muskans moeder en haar dochtertje.

Voordat Muskan naar Nav-Jeevan kwam ging ze niet naar school. De meeste sloppenkinderen worden geregistreerd in een of andere reguliere school. Maar het vergt meer dan registreren om sloppenkinderen op school te krijgen. Voor Muskan moet het leuker geweest zijn bij haar moeder in het theekraampje te zitten, waar de schoolbuschauffeur haar zag. Zij kreeg snoep en geld van de bezoekers. Gelukkig dat haar oma haar voor zonsondergang terug naar hun krotje in de sloppenwijk Raj Nagar sleepte en haar vertelde dat het bedtijd was voor kleine meisjes.

De winstmarge op een kopje thee is gering. alles wat de jonge moeder verdient wordt gebruikt om haar ouders en haar gehandicapte broer te onderhouden. Ze moet waarschijnlijk ook de politie betalen om het theekraampje te laten bestaan. Ooit kwam ze naar mijn huis met haar zieke dochter Muskan. Ze vroeg om geld zodat haar dochter naar het ziekenhuis kon. Muskan zag er ziek en moe uit.

Ik vroeg Mukesh, de buschauffeur naar de vader van Muskan. Hij mompelde, "wie weet wie haar vader is," Ik kom vaak langs het theekraampje. Mannen lachen luid en maken grappen. De jonge moeder is het middelpunt van de belangstelling. Ik heb medelijden met de moeder maar ben dankbaar dat Muskan op school is, veilig van wat gebeurt bij dat kleine theekraampje.

In Nav-Jeevan kan Muskan weer kind zijn. Tijdens het speelkwartier zie ik haar touwtje springen, met de bal spelen of gewoon hand in hand wandelen met haar vriendin, hun eigen meiden onderonsje. Op school, als Muskan mij ziet, glimlacht zij en lijkt te zeggen: "blij om in Nav-Jeevan te zijn".

Ik wens dat elke Muskan in het land naar school kan, een gelukkige jeugd heeft en een opleiding krijgt die haar leven wijzigt en misschien helpt haar moeders leven te wijzigen.

Wij danken u namens de kinderen hartelijk voor uw donaties.