Nav-Jeevan

Nieuwsbrief juli 2016

Aan het einde van het schooljaar 2015-2016 kijken we terug op een innoverend jaar. Aan het begin kwamen er ruim 100 tribal kinderen bij. De meesten spraken alleen een tribaltaal. Zij waren niet gewend kleding te dragen en deden hun behoeften in de natuur. Nu, amper een jaar later zijn zij niet meer te onderscheiden van de andere kinderen. Zij hebben zich fantastisch aangepast.

De overgangsexamens gingen, met een score van meer dan 97% voor de hele school, goed. alle 11 kinderen uit klas 10 haalden hun highschool diploma. Een fantastische prestatie. Met dank aan de docenten die hard gewerkt hebben en extra lessen verzorgden tijdens de vakanties.
De schooltopper van klas 10 was Manish Mohabe. Ook zijn zus Manisha slaagde. Hun vader is overleden en hun moeder is geestelijk gehandicapt. De oma zorgt voor hen. Het is een hele prestatie dat ze het zo goed hebben gedaan.

 

Manish Mohabe

Manisha Mohabe

Sahil Hood

Sahil Meshram

Vandana Bariya

Rani Korde

Anjali Vishwakarma

Nikita Katre

Vishal Uikey

Vaishnavi Walke

Satish Kangale

Dit schooljaar kwamen Saniya Hussain (10 jaar) en haar broertje Danish (8 jaar) bij ons. Zij verloren een paar jaar geleden op tragische wijze hun moeder. De vader is buschauffeur en kon tijdens het werk niet op zijn kinderen letten. In wanhoop trouwde hij opnieuw in de hoop dat zijn nieuwe vrouw een moeder voor zijn kinderen zou zijn. Maar zij wilde niet voor de kinderen van zijn eerste vrouw zorgen. Ze begon de twee jonge kinderen slecht te behandelen, gaf ze niets te eten, mishandelde ze en stuurde ze niet naar school. De hulpeloze vader kon niets doen omdat hij het grootste deel van de dag weg was.

Toen hij via onze buschauffeur Mukesh van onze school hoorde was hij opgelucht. Hij kwam onmiddellijk en schreef zijn twee kinderen in in klas 4 en 5. Beide kinderen zijn uitzonderlijk intelligent en hebben in de loop van het jaar hun klasgenoten ingehaald Bij de start van de zomervakantie belden we naar het huis van de kinderen om de vader te vragen de kinderen op te komen halen. Helaas nam de stiefmoeder op en zij zei dat de kinderen niet welkom waren in haar huis en in de zomervakantie in het hostel moesten blijven. Het was hartverscheurend te zien hoe verdrietig de kinderen keken toen hun vrienden werden opgehaald door hun familie. We vroegen Mukesh onmiddellijk contact op te nemen met de vader en hem te vragen wat hij met de kinderen wilde. De vader kwam naar school, haalde zijn kinderen op en nam ze juichend mee naar huis. We hopen dat de stiefmoeder deze keer vriendelijker voor ze is.

Saniya Hussain

Danish Hussain

Twee andere kinderen werden achtervolgd door tragedie voordat ze bij ons op school kwamen. Saniya Pathan (12 jaar) en haar broertje Samir (9 jaar) verloren vorig jaar hun vader toen hij werd overreden door een te hard rijdende bus. De moeder probeerde het hoofd boven water te houden door van huis tot huis de afwas te doen. Tragisch genoeg stierf zij een paar maanden later ook toen zij de weg overstak en werd overreden door een vrachtwagen. De twee kinderen waren nu wees en de zus van de vader deed haar best om voor ze te zorgen. Maar de familie behoort tot de armste laag van de maatschappij en de tante moest ook haar eigen kinderen onderhouden. Ze bracht ze bij ons en smeekte ons voor deze hulpeloze wezen te zorgen. We namen de twee kinderen op, Saniya in klas 6 en haar broer in klas 2. De kinderen hebben zich keurig aangepast en zijn heel blij dat ze uiteindelijk een permanent thuis hebben gevonden. Wij voelen ons gelukkig dat we in staat zijn kinderen die het echt nodig hebben te helpen en ze een kans te geven een normale jeugd te hebben.

Saniya Pathan

Samir Pathan

Door de enorme groei die we het afgelopen jaar doormaakten lopen we tegen en aantal zaken aan.

In 2005 hebben we op onze eigen grond water aan kunnen boren. Het afgelopen jaar bleek deze voorziening onvoldoende te zijn en moesten we watertanks van de gemeente kopen om dit tekort aan te vullen. De staat Maharashtra in India is uitgeroepen tot een staat met een ernstig watertekort. Dit was dus een tijdelijke en dure oplossing.
We moeten een nieuwe bron aanboren om het tekort aan te vullen. Een deskundige heeft nog een plek op ons eigen terrein aangewezen waar voldoende water aanwezig moet zijn.

De keuken is te klein om voor zoveel mondjes te koken. Dit willen we oplossen door de huidige voedselopslagruimte bij de keuken te trekken en een nieuwe opslagruimte achter de keuken te bouwen.

De huidige eetzaal is te klein. Nadat de tribalkinderen erbij kwamen zijn we noodgedwongen gestart met eten in drie ploegen. Eerst de jongere kinderen, daarna de oudere en als laatste het keukenpersoneel. Dit leidt ertoe dat het personeel pas heel laat kan eten en onvoldoende rust krijgt omdat heel vroeg in de ochtend al weer gestart moet worden met de eerste groep voor het ontbijt. We willen nu de bibliotheek verplaatsen en hier een tweede eetzaal van maken.

Wij danken de Calder Holding die al vanaf 2003 elke euro die haar personeel schenkt verdubbelt.

Wij danken u voor uw donaties en hopen dat u ons ook in de toekomst blijft steunen.