Nav-Jeevan

Jaarverslag 2021

Het eerste deel is geschreven door de voorzitter van Nav Jeevan Sanstha in India.

Door Aneeta Patel

Nu we 2022 zijn ingestapt is het tijd om terug te blikken op het afgelopen jaar. Het is voor ons een tumultueus jaar geweest en dat was het hele jaar. Begin 2021 gaf de Overheid ons toestemming om de school weer op te starten omdat het aantal Covid-gevallen daalde. Dat was echt goed nieuws voor ons allemaal. Na een jaar gedwongen afstandsonderwijs konden onze kinderen eindelijk weer naar de klas.

Ik weet dat afstandsonderwijs de norm is geweest voor het grootste deel van de wereld, maar voor onze studenten is het een ander verhaal. Onze kinderen komen uit de armste van de arme gezinnen en hebben geen toegang tot basisvoorzieningen zoals uitgebalanceerd voedsel, water of elektriciteit, laat staan internet. Velen van hen komen uit de diepste jungles rond Nagpur, waar je voor mobiele service de hoogste boom moet beklimmen! En zelfs als het gezin het geluk heeft om een smartphone te hebben, is het in handen van de broodwinnaar die weg is om een dagloon te verdienen. Het kind heeft er uiteraard geen of beperkte toegang toe!

De kinderen kwamen massaal terug naar de school en het lesgeven begon. Maar het was een kortstondige droom. Met het begin van de gevreesde tweede golf heeft het Kabinet opnieuw bevolen dat alle onderwijsinstellingen moeten sluiten. We bleven achter met de weinig benijdenswaardige taak om ervoor te zorgen dat alle kinderen veilig werden teruggebracht naar de zorg van hun ouders - zelfs als het betekende dat ze diep in door tijgers geteisterde jungles honderden kilometers verderop moesten worden gedreven.

Het is nu twee jaar dat de kinderen het onderwijs hebben gemist. Het is alsof deze twee jaar van hun educatieve leven zijn weggevaagd. Toen ze dit jaar eindelijk terugkeerden, was dat pijnlijk duidelijk. Velen van hen, zelfs die op de middelbare school, zijn helemaal vergeten hoe ze moeten lezen. Om te beginnen is Engels niet hun moedertaal. Maar om te slagen in de wereld van vandaag is het essentieel dat ze het leren. We zijn ervan overtuigd dat als onze kinderen vloeiend Engels leren spreken en leren werken met de computer, ze een baan zullen krijgen - zelfs als ze hun formele opleiding niet afmaken!

Maar hun enige toegang tot het Engels is in de school. Hun ouders en de meeste van hun tijdgenoten zijn ongeschoold en kunnen zeker geen Engels spreken. Vandaag staan we dus voor de zware taak om de kinderen her op te voeden met de basis. En het ergste is dat we volgens de regering niet kunnen toestaan dat kinderen het jaar herhalen. Dus we proberen de kinderen toch zoveel mogelijk basiskennis mee te geven, met twee jaar scholing in de paar resterende maanden van het schooljaar!

Na deze lockdownjaren hebben we een paar studenten gehad die geen plek hadden om naartoe te gaan en bij ons logeerden. Kleine Gaurav kwam naar ons toe toen hij 4 jaar was. Hij werd door zijn buren naar ons gebracht. Zijn vader was overleden. Zijn moeder was hertrouwd en de nieuwe man wilde niet voor het kind van een andere man zorgen. Hij dreigde Gaurav te verkopen als het kind in zijn huis zou blijven wonen. De buren die de sombere situatie zagen, hebben het kind gered en naar ons gebracht. Aanvankelijk zou zijn oom van moederskant hem tijdens de vakantie naar huis brengen. Dat doet hij niet meer, want hij zit in de gevangenis voor een misdaad die hij heeft gepleegd.

Verrassend gezien dit alles is Gaurav een zeer gelukkig goed gesetteld jongetje. Hij is nu acht jaar oud en doet het op school heel goed. Hij is erg slim en is goed in al zijn vakken. Hij let ook goed op bij zijn leraren en neemt instructies goed op. We konden ons concentreren op speciale lessen voor deze kleintjes die onder onze hoede waren gebleven. (foto Gaurav en Moksh)

De zesjarige Moksh is een ander kind onder onze hoede. Zijn vader liet zijn moeder in de steek. Ze kon niet voor het kind zorgen omdat ze heel hard moet werken om in Wardha de kost te verdienen. Ze vertrouwde haar zoon toe aan onze zorg. Het kind is verlegen maar lijkt slim te zijn. Hij zit in de eerste klas.

Vaders die hun gezin verlaten, lijkt een veel voorkomend thema te zijn. De zevenjarige Saish woonde met zijn moeder in Mumbai. Na het vertrek van de vader werd de moeder die geen andere vaardigheden had ook gedwongen tot arbeid in de grote stad. Ze kon niet voor het kind zorgen en hij werd lange tijd alleen gelaten in de sloppenwijk waar ze woonden. Iemand vertelde de moeder over onze school en het feit dat we een hostel hadden waar goed voor de kinderen werd gezorgd. Ze bracht hem met veel moeite naar ons toe. Het kind is erg slim, maar omdat het uit de grote stad komt, heeft het de neiging om veel grof taalgebruik te gebruiken. Ik maakte me hier in eerste instantie zorgen over, maar onze betrouwbare bewaakster zei me dat ik me geen zorgen moest maken dat ze het recht zou zetten en dat deed ze zeker! Het kind hunkert naar liefde en aandacht die we hem proberen te geven.

Karan die nu in klas tien zit, kwam ook uit een afgelegen dorp toen hij 5 of 6 jaar oud was. Karans ouders waren overleden en zijn familieleden waren te arm om voor hem te zorgen. Ze zijn er op de een of andere manier in geslaagd om hem naar ons toe te brengen en sindsdien is hij bij ons. Karan is helaas niet academisch ingesteld. Hij is van een stam en is fysiek heel fit. Voor de pandemie won hij veel interschool worstelwedstrijden, zelfs tegen scholen met kinderen uit de welgestelde lagen. Hij wil het leger in en we hopen dat we hem daarbij kunnen helpen.

Ashish komt ook uit een ver dorp in de buurt van Karan. Zijn moeder overleed en zijn vader hertrouwde. De nieuwe vrouw wilde niet dat Ashish bij hen zou wonen, dus Ashish zou door het dorp dwalen om klusjes te doen om wat geld te verdienen. Hij was pas 7. De buren kregen medelijden met hem en lieten hem eten wat ze over hadden. De leraar van de dorpsschool zag zijn benarde situatie en bracht hem naar ons toe. Ashish is goed in zijn studie. Hij zit in de 12e klas van een nabijgelegen school en wil ingenieur worden. Hij wil na zijn examen Junior College engineering gaan studeren en wij willen hem daarin ondersteunen.

Het beleid van Nav-Jeevan is om onze kinderen te helpen tot het moment dat ze op eigen benen staan en ons vertellen dat ze onze hulp niet meer nodig hebben. Dat hebben we voor veel van onze kinderen gedaan. We hebben drie meisjes die verpleegkunde studeren en die we ondersteunen. Nog twee meisjes studeren in Junior college en wonen nog steeds bij ons zullen we blijven ondersteunen in hun verder opleiding.

Anil, een zigeunerjongen is al sinds zijn 2e bij ons. Hij zit nu op de universiteit, maar woont nog steeds in ons hostel. Hij loopt stage op onze boekhouding en verdient een beetje zakgeld.

Volgens de regels van de overheid mogen we tijdens de lockdown geen kinderen in het hostel hebben. Maar deze kinderen zijn anders. Voor hen is het geen hostel maar een thuis. Toch moesten we er discreet over zijn voor het geval buren zouden klagen. We moesten ook super voorzichtig zijn met het ontsmetten van het pand. We zijn gestopt met alle helpsters van buiten. Elke keer als er boodschappen of groenten werden bezorgd, moesten we de ruimte meteen besproeien met ontsmettingsmiddelen.

Vanaf augustus mochten de klassen 8 tot en met 10 weer open. Toen begon de gigantische klus om de kinderen uit de verre dorpen terug naar de school te vervoeren. De ouders konden het zich niet veroorloven om PCR-tests op hen uit te voeren, dus toen we de kinderen kregen, moesten ze worden geïsoleerd totdat we de nodige tests op hen kon laten doen.

Vanaf half december mochten we de lagere klassen openen. We hebben onze onderwijsinspanningen verdubbeld om de kinderen bij te spijkeren en de kostbare tijd in te halen die ze door dit virus hebben verloren.

Maar dan komt januari en Omikron steekt zijn lelijke kop op. Vanaf de 7e januari kregen we opnieuw van de regering te horen dat we de school tot 15 februari moesten sluiten. Schoolorganisaties in de hele staat Maharashtra kwamen in verzet tegen deze richtlijn van de regering. Zeker toen ons werd verteld dat examens offline zouden worden afgenomen. Docenten maakten fel bezwaar met de vraag hoe examens kunnen worden gehouden als leerlingen de afgelopen twee jaar niet fysiek les hebben gevolgd?

De Maharashtra scholenvereniging kondigde aan dat ze de scholen vanaf maandag 17 januari 2022 zouden openen in weerwil van de richtlijn van de regering. Niet alle scholen zullen meedoen, omdat velen zullen afwachten hoe de regering reageert. We hebben momenteel 69 kinderen in het hostel. De overheid heeft ons nog niet gevraagd om de kinderen terug te sturen, dus we gaan lessen geven voor de hostelkinderen om hen in ieder geval te helpen de verloren tijd in te halen.

Het runnen van Nav-Jeevan Sanstha is een moeilijke taak, vooral met de regering die elke beweging van ons in de gaten houdt. Nu is de regering om onbekende redenen tegen organisaties die buitenlandse fondsen ontvangen. Op 25 december 2021 annuleerden ze de toestemming van Moeder Theresa Mission om buitenlandse fondsen te ontvangen onder vermelding van een onregelmatigheid in hun rekeningen. Het land was in rep en roer. Sommige oppositieleiders zeiden dat toen Moeder Theresa de Nobelprijs voor de Vrede won, India feest vierde en nu proberen ze de instelling die ze heeft gecreëerd te straffen. Eindelijk overheerste het verstand en werd de toestemming eindelijk hersteld. Maar tot op heden hebben 6.000 organisaties in heel India hun toestemming verloren. We hadden geluk en onze toestemming is met nog eens vijf jaar verlengd!

Deze maand ontvingen we een jongeman die via Annelies van de Ven uit Nederland kwam. Thias is pas 20 jaar oud maar is een verademing. Ik sta vaak sceptisch tegenover jongeren die ons vanuit het buitenland bezoeken. Ze zijn meestal niet gewend aan de Indiase cultuur en niet bereid om te luisteren of zich aan te passen met de kinderen.. Deze jongeman is heel anders. Hij had meteen contact met de kinderen. Hij begon met hen te eten en met hen te spelen. Hij liet ze hem zelfs rudimentaire Hindi-woorden leren en leerde spelletjes die typisch zijn voor India. De kinderen waren erg blij om hem in hun midden te hebben.

Na een tijdje bij ons te zijn geweest raakte een ding wat hij zei raakte me echt - "kijk naar mij, ik ben geboren met een zilveren lepel, maar deze kinderen die zoveel ontberingen in hun leven hebben moeten doorstaan, slagen er nog steeds in om zo gelukkig te blijven en hebben me verwelkomd." Thias heeft gezegd dat hij actief crowdfunding zou doen onder zijn familie en vrienden wanneer hij terugkeert naar Nederland om onze organisatie te helpen. Ik heb altijd het gevoel gehad hoeveel we ook praten over Nav-Jeevan en wat we hier doen, dat pas als je de plek bezoekt en zelf ziet, besef je de waarde van wat we doen om het leven van de kinderen onder onze hoede te veranderen.

 - - - tot zover de bijdrage van Aneeta Patel - - - 

Geslaagd in 2021

In 2021 behaalden 24 studenten van Dr. T.S. Wilkinson High School het diploma het diploma High School.

Bouw van het Hostel

De bouw van het hostel voor jongens, gefinancierd door AFAS foundation, heeft ernstige vertraging opgelopen. Aanvankelijk viel het onder de landelijke gebieden buiten Nagpur en hadden we toestemming van de ‘rural’ autoriteiten om te bouwen. We begonnen met de fundering maar moesten weer stoppen. Inmiddels is naar voren gekomen dat door de steeds verder uitdijende verhuizing van constructie in het buitengebied van de stadsgrenzen, het gebied van onze bouw als stad binnen de stadsgrenzen is beschouwd. Vandaar dat we nu onder het bureau vallen dat bekend staat als de Nagpur Improvement Trust. Dit betekent dat de gekochte grond moet zijn geregistreerd bij het stadsonderzoekskantoor, dat de statutaire zetel is van alle grond binnen de stadsgrenzen. We wachten nu op een bouwvergunning van de Nagpur Improvement trust.

Vervolgopleidingen van de Kinderen

Een paar jaar geleden besloten we voor en aantal kinderen die echt helemaal niemand hebben de vervolgopleiding te betalen. We proberen dit voort te zetten door elk jaar een paar kinderen te selecteren die geen andere plek hebben om naar toe te gaan als ze klaar zijn met hun middelbare school. We zoeken hier sponsors voor en proberen hier aanvulling op te krijgen via een van de Nederlandse fondsen.

Zo is Sunil Yadav opgeleid tot koeltechnisch monteur en doen een aantal meisjes de opleiding tot verpleegkundige: Saloni Dhurve zit in het derde en laatste jaar en Simran Shrivas en Isha Dhurve zitten in het tweede leerjaar. Yash Khobragade deed de vooropleiding voor het leger en Anil Yadav zit in het derde jaar van de opleiding BCCA (Bachelor of Commerce en Computer Application).

Voor het komend jaar zijn ook weer een aantal studenten geselecteerd, onder voorbehoud van voldoende financiering:
- twee keer de opleiding verpleegkunde (derde jaar)
- een keer de opleiding verpleegkunde (eerste jaar)
- een keer de vooropleiding voor het leger
- B-commerce en registeraccountant (eerste jaar)
- Engineering

Onderhoud Gebouw

De Stichting Imelda Nolet maakte het mogelijk dat we de raamkozijnen van het gebouw konden renoveren en het gebouw aan de buitenkant konden laten schilderen.

Corona Vaccinatie op School

De leerlingen van 15-18 jaar werden op school gevaccineerd tegen corona.

Kerstuitvoering

Kerstuitvoering bij dr. T.S. Wilkinson Memorial High School van Nav-Jeevan. De feestdagen van diverse godsdiensten worden gevierd met als doel de kinderen tolerantie en begrip voor elkaars geloof bij te brengen. Alle kinderen kregen een cadeautje.

Financieel overzicht stichting Nav-Jeevan 2021 (in euro)

	31-12-20
Saldo lopende rekening	4.293,32
INKOMSTEN	2021
Calder Holding verdubbeling	20.520,00
Medewerkers Calder Holding, particulier	20.385,00
Particulieren België	1.440,00
Particulieren Duitsland	480,00
Particulieren Engeland	10.000,00
Particulieren Nederland overig	4.822,50
Protestantse Gemeente Samen op weg Berlicum-Rosmalen	98,45
RinZvest BV	2.000,00
Sponsorkliks	77,16
Stichting Bear for Help	3.500,00
Stichting Belangenbehartiging voor het (zeer) jonge kind	5.000,00
Stichting den Brinker	7.800,00
Stichting Geef	95,00
Stichting van Helden Tucker	1.500,00
Stichting Imelda Nolet	7.024,00
Stichting Meros	300,00
Totaal	85.042,11
UITGAVEN	2021
Kosten ING	227,70
Nav Jeevan Sanstha India	83.084,00
Totaal	83.311,70
	31-12-21
Saldo lopende rekening	6,023,73

Een overzicht van de donateurs van stichting Nav-Jeevan in 2021

(zie ook het financieel overzicht)

Vergeet niet dat u -zonder extra kosten voor uzelf- Nav Jeevan kunt sponsoren als u online iets besteld. Zie onze link op de homepage

Via sponsorkliks kwam in 2021 € 77,16 binnen

Wij hopen dat 2022 een jaar wordt waarin de corona verdwijnt en de kinderen weer normaal naar school kunnen.

Namens de kinderen en de staf van Nav Jeevan Sanstha willen wij u hartelijk danken voor uw donaties.

Top