Nav-Jeevan

Facebook

Nieuwsbrief augustus 2020

Examens

Wederom zijn alle kandidaten voor het highschool examen en Junior College examen van Dr. T.S. Wilkinson Memorial High School en Junior College geslaagd. Van harte gefeliciteerd allemaal. En een groot compliment aan de docenten.


Geslaagd voor klas 12 Junior College

Isha Dhurve

Varsha Parte

Yash Khobragde

Simran Shrivas

Geeta Doifode

Neha Bokde

Prerna Dongre

Rani Gerigosai

Rupali Yenurkar

Seeta Doifode

Yogita Satnami


Geslaagd voor klas 10 High School

Aman Rane

Ashish Korram

Ayush Delikar

Divya Boyar

Dorthy Nayak

Garav Kakde

Khushboo Kapse

Lucky Kapse

Pallavi Rahate

Samyak Telang

Sejal Shrivas

Uday Shete

Vicky Raut

Vishal Hadge

Abhishek Bhimte

Aryan Tiwari

Bhagyashree Bante

Krishna Dhotre

Madhuri Mishra

Rohit Dhotre

Yamini Nile

Hieronder een stukje van Aneeta Patel over het coronavirus in India en op de school.

Door Aneeta Patel

Zoals u waarschijnlijk weet, heeft India het derde hoogste aantal van Covid-19 gevallen in de wereld en ook het derde hoogste aantal sterfgevallen. Maar het testen in ons land is jammerlijk laag en de aantallen zouden veel hoger kunnen zijn. Alle metro steden zijn ernstig getroffen met Mumbai en Pune als de twee zwaarste. Nagpur is ook getroffen maar relatief minder dan de rest van India.

In de maand maart begon het nieuws van Covid zich te verspreiden in Nagpur. Het tribal department nam contact met ons op en gaf ons opdracht de tribal leerlingen, die in het hostel wonen, naar huis te sturen. We moesten contact op nemen met hun ouders en als om welke reden dan ook de ouder niet in staat was zijn kind op te komen halen dan was het de verantwoordelijkheid van de school om ervoor te zorgen dat de kinderen hun huizen veilig bereikten, zelfs als ze uit de diepste door tijgers geteisterde jungles van Maharashtra kwamen. Dienovereenkomstig hebben we half maart onze leerkrachten gevraagd om de kinderen in onze schoolbussen naar huis te begeleiden.

Toen werd op 22 maart plotseling een volledige lockdown afgekondigd. De afsluiting was streng. Niemand mocht zijn huis verlaten, behalve om medicijnen of voedsel te kopen en je moest bewijs van een van beide hebben. Deze lockdown duurde tot eind mei. In juni was er een gedeeltelijke versoepeling van de lockdown, maar met veel beperkingen. Buiten je district reizen met privé-auto's werd verboden, behalve met speciale toestemming van de politie. En reizigers werden 14 dagen in quarantaine geplaatst nadat ze hun bestemming bereikt hadden. Er was geen openbaar vervoer - geen treinen, bussen of vliegreizen.

Het zwaarst getroffen waren de arbeidsmigranten. Zoals u wellicht weet komen veel mensen uit afgelegen dorpen naar de steden voor werk. Met de lockdown werden bedrijven volledig gesloten en de werknemers, die vaak op dagelijkse basis worden betaald, waren plotseling zonder inkomsten. Ze hadden ook geen mogelijkheid om terug te keren naar hun verre weg gelegen dorpen. Aangezien er geen openbaar vervoer was begonnen deze arme mensen aan een voettocht naar hun huizen, met alle schamele bezittingen die ze in staat waren te dragen. Het was een sombere situatie - vaak waren hun huizen duizenden kilometers verderop.

Ze liepen onvermoeibaar, vaak hun kleine kinderen dragend. Talrijke arbeiders stierven onderweg door uitputting en uitdroging. April, mei en juni zijn de warmste zomermaanden in India. Temperaturen lopen op tot 45 graden. Vanwege de lockdown, werden de kleine eetgelegenheden gesloten, zodat migranten moesten overleven op het voedsel dat ze mee konden dragen of anders verhongerden ze. Het was een hartverscheurende situatie. De regering had vooraf geen aanwijzingen gegeven dat er een lockdown op handen was. Idealiter hadden ze een doorlooptijd van een paar dagen moeten geven voordat ze het oplegden, zodat iedereen de plek had kunnen bereiken waar ze het veiligst zouden zijn. Het was erg wreed en onmenselijk.

Zelfs in Nav-Jeevan werden we geconfronteerd met een soortgelijke situatie. We hebben ongeveer 18/19 jonge meisjes werken in onze school die afkomstig zijn uit dorpen in Madhya Pradesh, dat is een naburige staat. Ze helpen bij de zorg voor onze kinderen, maken schoon, koken en wassen. Normaal gesproken gaan ze in mei naar huis voor hun jaarlijkse vakantie. Dit jaar was dit natuurlijk niet mogelijk. Maar hun situatie was beter dan die van andere migrerende werknemers. Omdat ze in de school woonden waren ze verzekerd van hun drie maaltijden per dag en een comfortabel bed. Ook ongeveer 15 kinderen waren gestrand in de school. Dit zijn de weeskinderen waar onze school voor zorgt, evenals kinderen uit andere staten waarvan de ouders niet konden komen om ze op te halen.

Zoveel mensen voeden werd erg moeilijk. We zouden de tweede tranche van het geld van het tribal department in de maand maart ontvangen. In de tussentijd gebruikten we ons andere geld om alle kosten voor de tribals en andere kinderen te voldoen. Maar we kregen geen geld van het tribal department in maart, april, mei, juni, juli. Tot op heden hebben we geen geld gezien. We blijven het proberen. Ons werd steeds verteld dat als gevolg van de Pandemie het geld niet is vrijgegeven van de staatsregering aan het tribal department en daarom niet kan worden vrijgegeven aan ons.

We hadden zo'n tekort aan geld dat we het salaris van onze docenten voor de maand maart niet konden betalen. Dat was een groot probleem. Onze leraren hebben weinig of niets om op terug te vallen en zijn afhankelijk van het salaris dat ze van ons ontvangen om hun huishoudens te runnen. We vonden het heel erg voor hen, maar we hadden geen alternatief. Of we moesten de kinderen en het personeel in de school honger laten lijden of ons behoeftige personeel betalen. Maar dankzij de hulp uit Nederland konden we eindelijk een gedeelte van hun achterstallige salarissen betalen, wat een grote opluchting voor hen was.

Het kabinet heeft nog niet bekendgemaakt wanneer scholen weer open mogen. Dit heeft ons onder grote druk gezet. We zijn begonnen met online lessen. Maar dit is een probleem. Veel kinderen hebben geen toegang tot mobiele telefoons. Ook hebben velen helemaal geen internet. Maar we doen wat we kunnen.

Tijdens deze lange zomermaanden toen kinderen werden beperkt tot de school en geen buitenstaanders contact met hen mochten hebben werden we geconfronteerd met het probleem hen constructief te onderhouden zodat ze niet alleen hun dagen doorbrengen voor de TV. Ik slaagde erin een naaister te vinden, die dagelijkse komt en niet alleen onze kinderen maar ook ons gestrand werkende personeel de basis van naaien bij brengt. Ze hebben alles geleerd, van zoomen tot het maken van knoopsgaten, verstellen etc. Ze kunnen nu meten en naaien en eenvoudige jurken maken voor zichzelf. Ze hebben gebruik gemaakt van handmatige naaimachines, die aan ons werden gedoneerd. Niet alleen de meisjes, maar ook de jongens hebben deze vaardigheden geleerd. Ik denk dat dit een zeer goede ervaring voor hen is. Het zou hen kunnen helpen geld te verdienen in het latere leven.

Ik kan u niet vertellen hoe dankbaar wij zijn voor de hulp en steun van onze vrienden in Nederland. Dit project bestaat nu 17 jaar. Dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder de steun van Stichting Nav-Jeevan. Wij, en de vele kinderen die momenteel bij ons zijn en zij die inmiddels hun plaats in de samenleving hebben gevonden, danken u.

Liefs
Aneeta Patel

Simran en Isha

Simran en Isha

Vervolgopleidingen

Drie van de vier leerlingen voor wie we hebben toegezegd de vervolgopleiding te betalen zijn nog niet gestart door de corona maatregelen.

Alleen Yash is eind juli gestart met de opleiding aan de Tango Charlie Army, Police Career Academy, een vooropleiding waarin hij mentaal wordt voorbereid om te gaan werken bij het leger of de politie.

Yash en Swati

Yash wordt door Noel en zijn zus Swati gebracht naar de interne opleiding aan de Tango Charlie Army, Police Career Academy. Je kunt zien hoe gespannen hij is, hij houdt zijn zus namelijk stevig bij de hand.


Zoals u in het stuk van Aneeta kunt lezen hebben wij veel zorgen om de financiën gehad de afgelopen maanden. De belangrijkste reden is dat de betaling voor de tweede helft van het schooljaar van het tribal department nog steeds niet binnen is. Deze hadden we in maart al moeten ontvangen. Het tribal department geeft aan dat zij door de coronaperikelen ook nog niets ontvangen hebben. Het gaat om een groot bedrag waardoor we de lonen niet meer konden betalen. Gelukkig hielpen de eigenaar van Calder Holding, Godert van Buren, en een oud-eigenaar van Calder holding, Marius Touwen, ons waardoor dit probleem voor het moment opgelost is. Wij danken hen heel hartelijk voor hun giften.

We hebben een aantal subsidieaanvragen gedaan bij de vermogensfondsen en hopen dat er hier een aantal van gehonoreerd gaan worden.

Bestuur

Wij verwelkomen Rita van de Ven en Anne van de Ven als nieuwe bestuursleden van Nav-Jeevan.
Hiermee is het aantal bestuursleden op 7 gekomen.

  • Aura Laumen, voorzitter
  • Miriam van der Sloot, secretaris
  • Annelies van de Ven, penningmeester
  • Tom Verhoeven, website
  • Hans van der Sloot, werving scholen en bedrijven
  • Rita van de Ven, bestuurslid
  • Anne van de Ven, bestuurslid

Vrijwilliger: Swatee Span, voorlichting


Namens de 500 kinderen en de medewerkers van Nav Jeevan danken wij u wederom hartelijk voor uw steun.

Met vriendelijke groet,
Annelies van de Ven
Voorzitter Stichting Nav-Jeevan
Derde Rompert 26
5233 AJ Den Bosch
telefoon 06-53382577